Zdrada emocjonalna może, ale nie musi być wstępem do fizycznej. Takie relacje trwają niekiedy latami i - jak pokazują statystyki - są znacznie częstsze niż seks z "tą trzecią" lub "tym trzecim". Według badań około 45% mężczyzn i 35% kobiet przyznaje się do zdrady emocjonalnej, podczas gdy ta fizyczna pojawiła się tylko (lub aż!) u co piątego ankietowanego. Okazuje się, że 60% takich relacji swój początek ma w pracy. Mimo że z reguły zdrada emocjonalna bardziej porusza kobiety niż mężczyzn - 88% badanych kobiet stwierdziło, że jest to dla nich doświadczenie bardziej bolesne niż seks partnera z inną osobą. Kwestia ta zależy przede wszystkim od konkretnej osobowości.

Czym jest zdrada emocjonalna? Definicja

Warto jednak zacząć od pytania, co to jest zdrada emocjonalna. Najczęściej definiuje się ją jako nawiązanie bardzo silnej więzi z inną niż partner osobą. To intymne porozumienie oparte na bliskości oraz wyjściu poza ramy związku poprzez powielenie elementów - prócz seksu - które są w nim wyjątkowe i wartościowe. Charakterystycznymi dla zdrady emocjonalnej zachowaniami są: okazywanie uwagi i zainteresowania, wspólne spędzanie czasu, troska o drugą osobę w tajemnicy przed partnerem. Atmosfera konspiracji często wywołuje napięcie podobne do seksualnego, niekoniecznie wyrażone wprost.

Manipulacja ludźmi: przykłady, techniki, zachowania. Podpowiadamy, jak rozpoznać manipulację>>

Z czasem zdrada mentalna może eskalować w kierunku romantycznym lub seksualnym, jednak nie zawsze tak się dzieje. Hamulcem bywają powody religijne, strach przed dekonspiracją i jej konsekwencjami lub silne poczucie winy względem rodziny. Element niezmienny to zawsze atmosfera tajemnicy. Zdradzający ukrywa przed swoją drugą połówką całą relację lub tylko jej intymny charakter. Z drugiej strony zwierza się osobie, z którą więź została nawiązana i buduje z nią porozumienie. Odkryta relacja budzi sprzeciw. Szokująca może być treść rozmów i wysyłanych wiadomości lub ich częstotliwość.

Objawy zdrady emocjonalnej

Chcąc odpowiedzieć sobie na pytanie, czy relacja, w którą wchodzimy ma znamiona zdrady emocjonalnej, warto przeprowadzić krótki test. Wymaga on odpowiedzi na zaledwie kilka pytań:

  • Czy uważasz, że nie mogłabyś lub nie powinnaś pokazywać swojemu partnerowi treści wysyłanych wiadomości?
  • Czy ukrywasz przed partnerem charakter tej relacji?
  • Czy myślisz o tym mężczyźnie ciepło, jesteś nim zauroczona i wierzysz, że wasza więź jest wyjątkowa?
  • Czy z niecierpliwością oczekujesz na kolejną wiadomość i jesteś zła, gdy przychodzi po dłuższym czasie?
  • Czy nosisz telefon przy sobie tylko po to, aby nie wpadł w ręce partnera?
  • Czy dzielisz się problemami z tamtym mężczyzną, zwierzasz się mu lub szukasz u niego wsparcia, jednocześnie nie podejmując podobnych tematów z partnerem?
  • Czy narzekasz na swój związek w rozmowie z przyjacielem?
  • Czy zdarza ci się fantazjować na temat tamtego mężczyzny i porównywać go z partnerem?

Każda odpowiedź twierdząca, może to być sygnałem alarmowym, wskazującym, że dzieje się coś niepokojącego. Czasem wystarczy niewielki nawet kryzys, aby pozornie przyjacielska relacja zamieniła się w romans.

Psychologowie wyodrębnili także kilka konkretnych zachowań, które sugerują, że taki kontakt zmierza ku czemuś poważniejszemu i miejsce przyjaźni zająć może zdrada psychiczna. Sygnały te opisane zostały z perspektywy osoby zaangażowanej. Najczęściej spotykane przejawy zdrady emocjonalnej to:

  • Wzrastająca częstotliwość spotkań, które stopniowo włączane są w codzienny plan dnia. W pewnym momencie, nie chcąc przyznać się partnerowi do tak częstych kontaktów, zaczynasz go okłamywać.
  • Przyjaciel jest osobą ekscytującą i atrakcyjną, ale ty, opowiadając o nim partnerowi, cenzurujesz informacje, bo uważasz, że on nie zrozumie twojego zauroczenia.
  • Relacja osobista podtrzymywana jest za pośrednictwem rozmów telefonicznych, smsów czy mediów społecznościowych. Nieustannie sprawdzasz wiadomości - często jest to pierwsze działanie tuż po przebudzeniu.
  • W nowej znajomości szukasz oparcia i zrozumienia, dzielisz się swoimi zmartwieniami, marzeniami i tajemnicami. Zdradzasz sekrety swojego związku i opowiadasz o problemach.
  • Z dużą częstotliwością skupiasz myśli na swoim przyjacielu i jego sprawach. Zastanawiasz się, co robi lub jak sobie radzi.
  • Zaczynasz porównywać partnera z przyjacielem, a to zestawienie coraz częściej jest niekorzystne dla tego pierwszego.
  • Często myślisz lub mówisz, że jesteście tylko przyjaciółmi. To rodzaj usprawiedliwiania się przed samym sobą.
  • Pojawiają się między wami gesty bliskości: przytulanie, dotyk, pocałunki na powitanie.
  • Wasza relacja zaczyna wygrywać ze sprawami partnera lub rodziny. Mając do wyboru spotkanie z przyjacielem lub spacer z drugą połówką, wybierasz to pierwsze. Kiedy zdecydujesz się na spędzenie czasu z partnerem, czujesz rozdrażnienie.
  • Zaczynasz fantazjować o seksie z przyjacielem.
  • Wymieniacie się prezentami "bez okazji".
  • Coraz częściej dążysz do spędzania czasu sam na sam.

Zdrada emocjonalna męża lub żony: jak sobie poradzić?

Wielu psychologów mówi, że emocjonalna zdrada w małżeństwie lub partnerstwie jest bardziej niebezpieczna od fizycznej. Działa "od środka": angażuje nie ciało, ale umysł i emocje, czyli to, co jest gwarantem głębokiej więzi. Dodatkowo trudno wyczuć granicę, gdy przyjaźń i zażyłość zaczyna być niebezpieczna dla dotychczasowego związku. Wymienione wyżej sygnały powinny być więc wskazówkami, włączającymi alarm w naszej głowie, zanim będzie za późno. Receptą jest zdystansowanie się od zagrożenia i zbliżenie do partnera.

Z drugiej jednak strony zdrada, także ta emocjonalna, często wynika z faktu, że związek od pewnego już czasu nie funkcjonuje prawidłowo. Innymi słowy mówiąc, zdrada to objaw kryzysu. Być może zdradzający czuł się ignorowany, nieakceptowany lub pomijany, ale żaden z partnerów nie potrafił lub nie chciał o tym powiedzieć. Niewygoda i złe samopoczucie nie stanowią jednak usprawiedliwienia. Zamiast metod ucieczkowych, lepiej stosować rozmowę: w dwójkę lub w obecności terapeuty.

Jak wybaczyć zdradę emocjonalną?

Pierwszym krokiem do wybaczenia emocjonalnej zdrady jest uświadomienie sobie, że stanowi ona ważną informację na temat naszego związku. Ujawnienie nielojalności partnera wywołuje gniew, poczucie opuszczenia i bezsilności. Może negatywnie wpływać na samoocenę, przyczyniając się nawet do stanów depresyjnych. Pojawia się także poczucie krzywdy i myśli o odwecie. Wyjście z tej sytuacji to przede wszystkim poradzenie sobie z burzą uczuć i dostrzeżenie, że nasza relacja nie wyglądała tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Być może pomiędzy partnerami stały niewypowiedziane żale lub nierozwiązane problemy? Wyjście z sytuacji po emocjonalnej zdradzie wymaga wysiłku przy odbudowywaniu zaufania oraz wypracowania nowych zasad komunikacji.

Ponieważ szczera rozmowa to punkt wyjścia, bez którego nie można mówić o dalszych postępach, wiele osób decyduje się na pomoc specjalisty. Psycholog jest w stanie pokierować całym procesem w taki sposób, by ułatwić rozwiązanie problemu. Terapia ma na celu ułożyć myśli i usystematyzować wszystkie kwestie, nawet do końca nieuświadomione. Takie wsparcie potrzebne jest przede wszystkim wtedy, gdy - mimo chęci - nie radzimy sobie z sytuacją lub potrzebujemy obiektywnego spojrzenia.

Życie po zdradzie emocjonalnej

Pierwsze pytanie, które należy sobie zadać po zdradzie emocjonalnej, brzmi: czy warto o ten związek walczyć? Odpowiedź zależy od wielu zmiennych - uczuć, którymi darzą partnerzy siebie nawzajem, od tego, czy mają dzieci, czy łączą ich wspólne sprawy i pasje. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, można wypracować nowe zasady samodzielnie lub skorzystać ze wspomnianej wyżej pomocy psychologa bądź psychoterapeuty. Odbudowanie zaufania wymaga czasu i ciężkiej pracy, na którą obie osoby muszą być gotowe.

Zdarza się jednak, nawet na terapii, gdy jeden z partnerów stwierdza, że ratowanie związku nie ma sensu lub nie jest pewien, czy chce próbować. W tym drugim przypadku warto skorzystać z terapii indywidualnej, gdyż bywa, że osoba ta po prostu nie potrafi mówić o zaistniałej sytuacji, swoich oczekiwaniach i emocjach. Praca nie kończy się jednak, gdy zapada decyzja o rozstaniu. Warto przepracować zdradę emocjonalną, aby w przyszłości móc cieszyć się nowym związkiem i zaufaniem drugiej strony.