Perfekcjonizm – siła i pułapka

Współczesny sport na najwyższym poziomie wymaga nie tylko ogromnych umiejętności fizycznych, ale także niezwykłej odporności psychicznej. Perfekcjonizm, rozumiany jako dążenie do doskonałości, jest cechą, którą często obserwuje się u sportowców. To właśnie on napędza ich do ciągłego przekraczania własnych granic, do nieustannego rozwoju i walki o każdy detal. Jednak, jak zauważa Daria Abramowicz, perfekcjonizm ma również swoją ciemną stronę. Często idzie w parze z wysokim poziomem samokrytycyzmu i poczuciem, że nigdy nie jest się wystarczająco dobrym.

W społeczeństwie, w którym coraz większą rolę odgrywają media społecznościowe, presja na osiągnięcia i bycie idealnym rośnie z każdym dniem. Sportowcy, będąc na świeczniku, są szczególnie narażeni na ocenę – zarówno ze strony ekspertów, jak i osób, które nie mają doświadczenia w danej dziedzinie. Według Abramowicz, perfekcjonizm często karmi się pytaniem: „Co inni powiedzą?”. To właśnie wstyd, wynikający z obawy przed oceną i krytyką, staje się nieodłącznym elementem życia sportowca, który dąży do perfekcji.

Komentarze z zewnątrz – jak sobie z nimi radzić?

W dzisiejszych czasach każdy ma dostęp do platform, na których może wyrazić swoją opinię. Komentarze – zarówno te pozytywne, jak i negatywne – docierają do sportowców szybciej i mocniej niż kiedykolwiek wcześniej. Daria Abramowicz podkreśla, że choć nie zawsze są one merytoryczne czy wyrażane z szacunkiem, nie sposób uniknąć ich obecności. Kluczem jest akceptacja tego faktu i świadome decydowanie, na co poświęcamy swoją energię. To sportowiec i jego sztab decydują, które opinie mają dla nich znaczenie i jak na nie reagować.

Każdy z nas ma ograniczoną ilość energii i to my sami decydujemy, na co ją przeznaczamy. Sportowcy na szczycie, podobnie jak osoby publiczne, uczą się budować strategie, które pozwalają im funkcjonować w świecie pełnym oczekiwań i komentarzy. Daria Abramowicz zwraca uwagę na konieczność dbania o własne zasoby psychiczne i stosowania technik, które pomagają zachować równowagę. To właśnie świadomość własnych granic i umiejętność odcięcia się od niekonstruktywnej krytyki są kluczowe w radzeniu sobie z presją.

Jak oswoić perfekcjonizm?

Perfekcjonizm nie musi być wrogiem sportowca. Może stać się jego sprzymierzeńcem, jeśli zostanie odpowiednio zrozumiany i oswojony. Kluczowe jest uświadomienie sobie, że dążenie do doskonałości nie oznacza bycia nieomylnym. To proces, w którym liczy się rozwój, a nie tylko efekt końcowy. Ważne jest także wsparcie najbliższego otoczenia – trenerów, psychologów, rodziny – którzy pomagają sportowcom spojrzeć na siebie z większą wyrozumiałością i akceptacją.

Na koniec Daria Abramowicz podkreśla, że praca psychologa sportowego nie polega na eliminowaniu trudnych emocji, ale na uczeniu, jak je rozumieć i wykorzystywać w drodze do mistrzostwa. Autentyczność, samoświadomość i akceptacja własnych niedoskonałości to wartości, które pomagają sportowcom nie tylko osiągać sukcesy, ale też zachować równowagę i satysfakcję z tego, co robią.

Perfekcjonizm i wstyd są częścią sportowego świata. Kluczem jest nauczyć się z nimi żyć, by nie przesłaniały radości z gry i poczucia własnej wartości.