Księżniczka Małgorzata: jak wyglądało życie młodszej siostry królowej Elżbiety II?

Dzieciństwo księżniczki Małgorzaty

Księżniczka Małgorzata Windsor przyszła na świat 21 sierpnia 1930 roku w szkockim zamku Glamis. Jej rodzicami byli Elżbieta Bowes-Lyon oraz Jerzy Windsor, znany później jako król Jerzy VI. Małgorzata razem ze starszą o 4 lata siostrą Elżbietą wychowywała się na dworze królewskim. Wczesne dzieciństwo księżniczki było szczęśliwe - spędzała czas na nauce jazdy konnej, pływaniu i grze na fortepianie.

Życie Małgorzaty zmieniło się, gdy w 1937 roku jej ojciec objął brytyjski tron. Jego następczynią miała zostać Elżbieta, dlatego to na niej skupiła się cała uwaga otoczenia. Młodsza córka króla poczuła się mniej ważna - zwłaszcza wtedy, gdy jej starsza siostra pobierała lekcje z zakresu polityki i prawa konstytucyjnego, podczas kiedy ona uczyła się z guwernantką. Mimo to Małgorzata przez całe życie pozostała silnie związana z Elżbietą. Nie podzieliły ich nawet skrajnie różne charaktery ani skandale, z którymi późniejsza królowa musiała sobie radzić w imieniu młodszej siostry.

Księżniczka Małgorzata, 1949 rok.

Księżniczka Małgorzata: ślub

Księżniczka Małgorzata: ślub

Księżniczka Małgorzata 6 maja 1960 roku wyszła za Antony'ego Armstronga-Jonesa, brytyjskiego fotografa, który zasłynął jako portrecista znanych osobistości. Ich ślub, jako pierwszy w historii brytyjskiej monarchii, transmitowała telewizja. Ceremonia przyciągnęła przed telewizory ponad 300 mln widzów.

W zaślubinach zorganizowanych w opactwie westminsterskim uczestniczyło 2000 gości, w tym królowa Danii oraz szwedzka para królewska. Małgorzata za namową przyszłego męża wybrała prostą suknię ślubną wykonaną z białego jedwabiu. Kreacja zaprojektowana przez Normana Hartnella pozbawiona była haftu i koronek. Wyróżniała się dekoltem w szpic i obfitym dołem wspartym na tiulowej halce. Głowę księżniczki zdobiła diamentowa tiara Poltimore wykonana w 1870 roku przez jubilera królowej Wiktorii. Jej jedyną biżuterią był natomiast diamentowy naszyjnik. Zarówno krój sukni, jak i diadem były dobrane w taki sposób, aby optycznie dodać Małgorzacie wzrostu.

Mąż i dzieci księżniczki Małgorzaty

Siostra Elżbiety II zamieszkała z mężem w pałacu Kensington. Początkowo była zachwycona małżeństwem. Armstrong-Jones, podobnie jak ona, uwielbiał bawić się do białego rana, a protokół królewski uważał za nudny. Wprowadził Małgorzatę w świat londyńskiej bohemy, gdzie mogła poczuć upragnioną swobodę. Mimo niechęci do dworskiego blichtru pojawiał się u boku żony podczas oficjalnych wydarzeń.

W listopadzie 1961 roku księżniczka urodziła syna, który otrzymał imię David. Aby dziecko mogło odziedziczyć szlacheckie tytuły, tuż przed jego narodzinami królowa nadała Antony'emu Armstrongowi-Jonesowi godność lorda Snowdon. W maju 1964 roku na świat przyszła córka pary, Sarah.

Po kilku latach w małżeństwie przestało się układać. Małgorzata wciąż dowiadywała się o romansach męża, z którymi ten niespecjalnie się krył. Liczne kochanki poznawał podczas podróży zawodowych. W swojej prywatnej rezydencji organizował także przyjęcia, na które zapraszał nie tylko kobiety, ale i mężczyzn.

Księżniczka zaczęła odpłacać mężowi tym samym i wkrótce także zasłynęła z pozamałżeńskich znajomości. Łączono ją m.in. z Mickiem Jaggerem oraz aktorem Peterem Sellersem. Siostra królowej romansowała także z pisarzem Robinem Douglasem-Home, którego rozstanie z nią miało popchnąć do samobójstwa.

Mimo kolejnych kochanków Małgorzata wciąż wracała do męża. Skończyła z tym dopiero wtedy, gdy poznała Roddy'ego LLewellyna - ogrodnika, który był od niej blisko o 20 lat młodszy. Razem z nim wyjechała na Karaiby, a następnie na farmę Surrendal, gdzie dołączyła do komuny hippisowskiej.

Wybryki księżniczki szkodziły wizerunkowi monarchii, dlatego Elżbieta II postanowiła je przerwać. Przekonała siostrę do rozstania z kochankiem oraz udzieliła jej zgody na rozwód, który został sfinalizowany w 1978 roku.

Skandale księżniczki Małgorzaty

Księżniczka Małgorzata już jako 16-latka zyskała miano największej buntowniczki w rodzinie. To właśnie wtedy nawiązała romans, który przez kilka lat budził zainteresowanie mediów i przysparzał problemów brytyjskiej monarchii. W 1947 roku księżniczka wyjechała w podróż do RPA. Podczas wyjazdu o jej bezpieczeństwo miał dbać kapitan Peter Townsend, były pilot RAF i bohater II wojny światowej. Między Małgorzatą a o 16 lat od niej starszym wojskowym szybko narodziło się uczucie.

Przez kilka lat para spotykała się potajemnie, aż w 1952 roku Townsend uzyskał rozwód z pierwszą żoną i oświadczył się księżniczce. Elżbieta II nie mogła się zgodzić na to małżeństwo - kapitan nie mógł pochwalić się arystokratycznym pochodzeniem, a w dodatku był rozwodnikiem. Małgorzata ani myślała jednak o rozstaniu. Podczas koronacji starszej siostry w 1953 roku na oczach wszystkich dotknęła ramienia Townsenda, co odczytano jako niezwykle poufały gest.

Królowa obiecała siostrze, że ta będzie mogła wyjść za ukochanego, kiedy skończy 25 lat. Na drodze do szczęścia zakochanych stanął parlament, który zgodził się na ślub, lecz pod jednym warunkiem - Małgorzata musiałaby zrzec się swoich tytułów i zostać zwykłą poddaną. Księżniczka odrzuciła to ultimatum i w 1955 roku oficjalnie rozstała się z kapitanem.

W kolejnych latach rzuciła się w wir imprez do białego rana. Na jednej z nich poznała swojego przyszłego męża. Decyzję o zamążpójściu podjęła po tym, jak w 1959 roku otrzymała wiadomości o ślubie Townsenda z bardzo młodą Belgijką.

Małgorzata z jednej strony nie znosiła zasad obowiązujących członków rodziny królewskiej, lecz z drugiej uwielbiała wykorzystywać swoją pozycję. Przez służących była uważana za arogancką - nigdy nie wydawała im poleceń osobiście, lecz zapisywała je na kartkach w notatniku. Podczas oficjalnych spotkań nie pozwalała innym jeść, dopóki sama nie zaczęła posiłku, a w czasie podróży domagała się luksusów. Zawsze musiała być w centrum uwagi.

Przyjaciele Małgorzaty twierdzili, że miała ona kilka oblicz. W jednej chwili z wyniosłej księżniczki potrafiła zmienić się w szaloną imprezowiczkę lub dostojną patronkę wydarzeń charytatywnych.

Śmierć siostry Elżbiety II

Księżniczka Małgorzata zaczęła podupadać na zdrowiu już w latach 80. Winne były temu papierosy, które paliła nieprzerwanie od 15. roku życia. W 1985 roku musiała poddać się operacji lewego płuca, jednak nałóg porzuciła dopiero 6 lat później.

Ostatnie lata jej życia były naznaczone chorobami. W 2001 roku przeszła udar mózgu, a ten skutkował częściowym zanikiem wzroku i paraliżem lewej strony ciała. Od tamtej pory księżniczka często poruszała się na wózku inwalidzkim. Po raz ostatni wystąpiła publicznie pod koniec 2001 roku na uroczystości z okazji 100. urodzin swojej ciotki, księżnej Alicji.

Małgorzata Windsor zmarła 9 lutego 2002 roku w szpitalu króla Edwarda VII w Londynie po kolejnym udarze mózgu. Urna z prochami księżniczki została złożona w grobie jej ojca.