„To nie sukienka daje przyzwolenie” – poruszający projekt Pameli Porwen o męskiej solidarności i walce z przemocą systemową

To fragment projektu wideo autorstwa Pameli Porwen – polskiej artywistki wizualnej, która po raz kolejny odważnie łączy sztukę z mocnym głosem społecznym. Jej wystawa „To nie sukienka daje przyzwolenie” to nie tylko forma artystyczna, ale przede wszystkim apel o solidarność, równość i empatię.

Mężczyźni w spódnicach przeciw przemocy w nowym projekcie Pameli Porwen

W centrum projektu znajduje się gest mężczyzn – homo-, hetero- i biseksualnych – którzy, występując w spódnicach, manifestują swoje wsparcie dla kobiet. Ich publiczne wyznanie solidarności jest odważną próbą przełamania stereotypów i odpowiedzią na kulturę przemocy oraz milczenia. Artystka nawiązuje w ten sposób do wydarzeń z 2015 roku w Turcji, gdzie po brutalnym morderstwie Özgecan Aslan, mężczyźni masowo dołączyli do protestujących kobiet, również zakładając sukienki – by pokazać, że to nie strój prowokuje, lecz przemoc wynika z systemowego przyzwolenia.

Obrazy z politycznym ładunkiem

Integralną częścią wystawy są także obrazy inspirowane malarstwem Gustave’a Courbeta. Prace Porwen zanurzone są jednak głęboko w polskim kontekście społeczno-politycznym. Artystka nie unika trudnych tematów: widz znajdzie tu odniesienia do zawłaszczania ciał kobiet przez państwo, braku dostępu do legalnej aborcji, nierówności wobec par jednopłciowych oraz archaicznej definicji gwałtu obowiązującej w polskim prawie od ponad wieku. W jednej z prac pojawiają się włosy w kolorach flagi Polski – symbol kontroli i opresji. W innej – postać kobiety transpłciowej, będąca wyrazem sprzeciwu wobec binarnych norm płci oraz przemocy wobec osób nieheteronormatywnych.

Performatywność i siła obecności

Wideo stanowi performatywne dopełnienie malarskiego cyklu. Z jednej strony to mocny gest sprzeciwu wobec przemocy, z drugiej – queerowy manifest wolności ekspresji. Udział w nim wzięli m.in.:

• Michał Cessanis – dziennikarz i podróżnik,

• Miłosz Przepiórkowski i Mateusz Trzebiatowski – aktywiści Kampanii Przeciw Homofobii,

• Rafał Dembe – prezes Parady Równości,

• oraz inni aktywiści, naukowcy i społecznicy.

Wspólnie budują przestrzeń dialogu, widzialności i oporu wobec przemocy. Ich obecność oraz słowa rzucają wyzwanie społecznym normom – redefiniując pojęcia „męskości” i „solidarności”.

Przestrzeń sztuki jako miejsce oporu

Wystawa Pameli Porwen to nie tylko głos sprzeciwu wobec przemocy wobec kobiet. To także zaproszenie do refleksji nad tym, jak definiujemy przemoc, jakich form empatii uczymy się w społeczeństwie i komu jesteśmy w stanie ją okazać. Artystka przypomina, że solidarność może przekraczać granice płci, kultury, religii i tożsamości – i właśnie taka otwartość, widoczna w tym projekcie, staje się jego największą siłą.

Projekt objęty został matronatem Kampanii Przeciw Homofobii oraz Parady Równości, co dodatkowo podkreśla jego społeczno-polityczny charakter