Czym są runy nordyckie? Historia alfabetu runicznego
Starożytne runy to alfabet używany przez ludy germańskie. Najprawdopodobniej były najstarszą europejską formą zapisu słów. Niegdyś pismo runiczne służyło czemuś więcej, niż przekazywaniu wiedzy o dawnych dziejach. Język staronordyjski tłumaczy słowo "runa" jako tajemnicę. Miały one ogromne znaczenie we wszelkich obrzędach magicznych. Jak głoszą legendy, runy są darem dla ludzi od boga Odyna. Jego posłańcem, który miał nauczyć ich symboliki, był Heimdal - strażnik Tęczowego Mostu. Najstarsze zapiski runiczne pochodzą z II w n.e. Jedno z prastarych znalezisk odkryto także na terenie Polski, w Rozwadowie nad Sanem. Znaleziony tam grot włóczni z runicznymi symbolami najprawdopodobniej został wykonany w III w n.e.
Znaczenie run – symbole i znaki runiczne, opis pisma wikingów
Najstarszą i najczęściej używaną formą alfabetu runicznego jest fuþark starszy, mający charakter ogólnogermański. Z czasem ta forma zapisu, obejmująca 24 symbole, przeszła istotną metamorfozę. W niektórych krajach używano odmiany składającej się z 31, a w innych z 28 kamieni runicznych. Jednak jedne z pierwszych przykładów składają się z 24 symboli. Co oznacza każdy z nich?
- Fehu - odnosi się do płodności, harmonii oraz urodzaju, więc jest związany z dobrami doczesnymi i z dobrymi rzeczami, które mogą spotkać człowieka.
- Uruz - przedstawia m.in. moc. Zapowiada zmiany i rozwój. Podkreśla, że każdą przeciwność losu można wykorzystać na swoją korzyść.
- Thurisaz - symbol ogromnej siły i dobrej nowiny. Daje do zrozumienia, że każde działanie powinno być poprzedzone analizą.
- Ansuz - runa wiedzy. Odnosi się do komunikacji na poziomie słowa pisanego.
- Raido - to oznaka podróży. Może symbolizować wyprawę w sensie dosłownym, jak i metaforycznym, odnosząc się do podróży duchowej.
- Kaunan - symbol światła i ognia. Każe spoglądać na każdy problem z zupełnie innej perspektywy.
- Gebo - runa radości, szczęścia, przyjemności. Stanowi zapowiedź szczęścia w związku.
- Wunjo - kryje się za nim nadzieja. Ostrzega też przed możliwym rozczarowaniem.
- Haglaz - symbol niepowodzenia i problemów. Zwiastuje nastanie czasu pełnego rozczarowań i frustracji.
- Naudiz - wyraża potrzebę. Daje do zrozumienia, że cierpliwość jest jedną z największych cnót.
- Isaz - wiąże się z uczuciem chłodu. Przepowiada pojawienie się przeszkód, które będą źródłem wielu niepowodzeń.
- Jeran - symbol roku i pojawiającego się w naturze naturalnego obiegu, kręgu życia. Nakazuje podejmować tylko przemyślane decyzje.
- Iwaz - odzwierciedla podróż, jaką umarli odbywają do świata niematerialnego. Jest też symbolem cisu, który z kolei odnosi się do wieczności. Określa się ją mianem runy śmierci, ale może też zapowiadać wielkie zmiany.
- Pertho - wyobraża domowe ognisko. Jest potężna i tajemnicza. Odnosi się do mistycyzmu.
- Algiz - znak ochrony. Zapowiada czas przepełniony sukcesami.
- Sowilo - ukazuje dobre zdrowie oraz słońce. Zapowiada sukces i dobrobyt.
- Tiwaz - pomaga odnaleźć bohaterstwo i odwagę, symbol wojny. Odnosi się do pasji oraz poświęcenia.
- Berkanan - znak nowego początku i narodzin. Przypomina, że należy porzucić wszystko to, co jest złe.
- Ehwaz - symbolizuje zmianę. Przypomina, że związek z drugą osobą należy nieustannie pielęgnować.
- Mannaz - oznacza obycie, kulturę i inteligencję. Odnosi się do osoby, o której myśli pytający, więc o jej znaczeniu decydują przede wszystkim znaki sąsiadujące.
- Laguz - znak odnoszący się zarówno do wody, jak i do niepewności. Przypomina, że warto dopuścić do głosu wewnętrzne emocje, ale tylko wtedy, gdy mamy nad nimi pełną władzę.
- Ingwaz - oznacza urodzaj i zapowiada powodzenie w podejmowanych działaniach.
- Dagaz - zapowiada nadejście lepszych czasów. Osoba pytająca osiągnie pełnię szczęścia.
- Othalan - niesie za sobą dostatek i rodzinę. Sugeruje, że należy porzucić stare przyzwyczajenia, aby rozpocząć nowy rozdział.
Fuþark starszy składa się z 24 znaków, ale istnieje także 25. znak - całkowicie pusty i jednocześnie niezwykle potężny. To Olfam, czyli runa Odyna, która może symbolizować zarówno początek, jak i koniec.
Runy wikingów – jak korzystać z pisma fuþark?
Znaczenie run wydaje się być oczywiste, jednak jak w większości wróżb, nigdy nie należy interpretować każdego symbolu z osobna. Znaki runiczne zyskują znaczenie i moc przewidywania przyszłości jako całość. Ważne jest położenie każdej runy, ale kluczowe znaczenie ma lokalizacja potężnej runy Odyna. Run nie trzeba kupować. Każdy może wykonać je samodzielnie, kreśląc symbole na kawałkach kamienia, drewna, gliny lub ceramiki. Zasada jest jedna - to musi być naturalny materiał. Jeżeli chcesz skorzystać z kamieni, najlepsze będą te znalezione w rzece lub nad brzegiem morza. Drewno powinno być pozyskane z drzewa runicznego, przede wszystkim jesionu, choć dobrze sprawdzi się też jabłoń, jarzębina, dąb, leszczyna, brzoza i klon. Zdecyduj jakim kolorem nakreślisz runiczne symbole. Czerwień zwiąże je z Thorem, zieleń z Frei, a kolor niebieski z Odynem.
Runy najlepiej wykonać samodzielnie, kreśląc je na drewnie, glinie lub kamieniach.
Zanim zaczniesz korzystać z run, musisz je oczyścić - pozostaw je na noc w świetle księżycowej pełni lub umyj wodą ze studni. Teraz trzeba je naładować mocą. W tym celu runy należy na 9 dni zakopać w ziemi. Tak przygotowane runy posłużą do wróżenia, ale mogą też stanowić swoisty amulet. wystarczy wybrać te, które są zgodne z naszymi intencjami. Pamiętaj, runy ochronne trzeba mieć zawsze przy sobie.
