W latach sześćdziesiątych świat zachłysnął się odkrywaniem kosmosu i zaczął snuć fantastyczne wizje na temat jutra. Retrofuturyzm, który zainspirował ostatni album Duy Lipy i kolekcje projektantów na nadchodzący sezon, czerpie garściami ze stylu jak z kreskówki „Jetsonowie”. Estetyka, która dzisiaj najbardziej kojarzy nam się z retrofuturyzmem – metaliczne botki, kombinezony á la skafandry kosmonautów i zaokrąglone formy – ma swój początek w latach sześćdziesiątych. Kosmiczny wyścig między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim hulał wtedy w najlepsze, a tworzywa sztuczne wydawały się jeszcze wygodnym i tanim rozwiązaniem. Nikt nie słyszał o biodegradowalności; od wyobrażania sobie, jak utylizować plastik masowo produkowany na wszystko od sztućców po ubrania, świat wolał wyobrażać sobie latające samochody i życie na Marsie.
Tytułowy trend tego odcinka jest niczym innym, jak wspominaniem tamtego przewidywania. Istnieje w dwóch formach: przyszłości widzianej z przeszłości i przeszłości widzianej z przyszłości. Pierwszy nurt inspiruje się wyobrażonym jutrem, które artyści prognozowali w swojej twórczości, ale które nie doszło do skutku – na przykład w powieściach Juliusza Verne’a albo… polskim filmie „Seksmisja”. Takie futurystyczne wizje oferują nostalgiczny, alternatywny obraz tego, czym przyszłość mogłaby być, ale nie jest. W drugim wydaniu jest tego odwrotnością: to futurystyczne retro, gdzie elementy nowoczesnej technologii mieszają się z dawną rzeczywistością – jak wersje świata, w której w „Mad Men” mieli social media albo GPS w „Titanicu”. Oba odłamy łączy jedno: eksplorują napięcie między przeszłością a przyszłością i alienujące, ale też usamodzielniające efekty technologii.
W tym odcinku poznacie twórców dominującego w tamtych czasach Space Looku, których uwielbiały Jane Birkin i Brigitte Bardot - jeden zrewolucjonizował pokazy mody, drugi utarł nosa Coco Chanel, a trzeci zaprojektował stroje astronautów dla NASA. Padnie też pytanie za sto punktów: czemu w 2021 roku odczuwamy nostalgię za przyszłością, która nigdy nie nadeszła?
Czy vintage zbawi świat i ile naprawdę w nim ekologii? Nowy odcinek podcastu Dział Vintage>>
Karolina Liczbińska jest dziennikarką i entuzjastką historii mody. W latach 2016-2019 mieszkała w Londynie, gdzie studiowała i ukończyła z wyróżnieniem dziennikarstwo mody na uczelni London College of Fashion. Swoją pracę licencjacką poświęciła porównywaniu ideałów kobiecości z przełomu XIX i XX wieku – Gibson Girl i Chłopczycy – badając ich komiksowe wizerunki w prasie i dociekając, która z postaci była prototypem dzisiejszej feministki. W czasie studiów odbyła staże w LOVE Magazine, Sunday Times Style i Glamour. Jej teksty o tematyce modowo-lifestyle’owej zostały opublikowane przez _shift i BRICKS Magazine; obecnie współpracuje z włoskim magazynem Lampoon, gdzie pisze artykuły skupione na ekologicznym aspekcie mody.
