Karty Lenormand – historia

Karty Lenormand są powiązane są z jedną z najsłynniejszych wróżek w historii - Marie Anna Adelaide Lenormand. Jednak ta postać nie stworzyła kart cieszących się wielką popularnością. Magiczna talia została zainspirowana grą planszową, która służyła wyłącznie rozrywce. Twórcą kart Lenormand był najprawdopodobniej niemiecki przedsiębiorca Johan Kasper Hechtel. Stworzył on grę ,,Das Spiel der Hoffnung" (,,Gra Nadziei"), która polegała na poruszaniu się pionkami po planszy ułożonej z 36 kart. Jednak wielu ezoteryków uważa, że ta gra była jedynie inspiracją dla prawdziwego twórcy kart, który do dziś pozostaje nieznany.

Kim była wróżka, na której cześć później nazwano owe magiczne karty? Marie Anne Lenormand urodziła się w 1772 roku we Francji. Zmarła w 1843 roku, a jej grób na paryskim cmentarzu Père-Lachaise do dziś odwiedzają osoby pełne podziwu dla jej przepowiedni. Już we wczesnym dzieciństwie romscy wróżbici przepowiedzieli jej, że kiedyś będzie sławna. Nie pomylili się. Początkowo Marie Anne wróżyła przede wszystkim dla swojego ojczyma, biznesmena we francuskiej branży bieliźniarskiej. Dzięki niezwykle trafnym przepowiedniom, szybko zyskała szeroki rozgłos. Jako 19-latka mogła sobie pozwolić na posiadanie własnego interesu. Prowadziła księgarnię, która de facto stanowiła przykrywkę dla jej magicznej działalności. Z prośbą o radę do młodej wróżki zwracało się wiele znanych osób, a wśród nich nawet Napoleon Bonaparte i jego żona Józefina. Mówi się, że Marie Anne przepowiedziała cesarzowi klęskę inwazji na Rosję. 

Wróżenie z kart Lenormand – jak to robić?

Wróżenie z kart madame Lenormand wydaje się niezwykle skomplikowane, lecz w praktyce jest znacznie łatwiejsze niż czytanie z klasycznych kart tarota. W tej talii nie ma pozycji odwróconych, a o znaczeniu poszczególnych kart decyduje zapisany na nich symbol. Karty sprawdzą się dla początkujących wróżek. Trzeba jednak wiedzieć, że istnieje kilka tradycji przepowiadania przyszłości z kart Lenormand: francuska, belgijsko-holenderska, niemiecka i szwedzko-niemiecka. W większości z nich znaczenie poszczególnych symboli jest zbieżne, jednak pojawiają się wyjątki. Początkowo warto skupić się na jednym systemie, żeby mieć pewność co do spójności przepowiedni. 

Talia Lenormand składa się z 36 kart. Występują w niej karty pozytywne, negatywne i neutralne. Te ostatnie mogą mieć podwójny wydźwięk, o czym decydują symbole sąsiadujące.

Karty pozytywne:

koniczyna,

bukiet kwiatów,

wysłannik,

statek,

dom,

bocian,

dziewczynka,

niedźwiedź,

gwiazdy,

pies,

wieża,

ogród,

serce,

pierścionek,

kobieta,

mężczyzna,

lilie,

księżyc,

słońce,

klucz,

ryby,

kotwica.

Karty negatywne:

chmury,

wąż,

kosa,

trumna,

rózgi,

góra, 

lis,

myszy,

krzyż.

Karty neutralne:

książka,

drzewo,

droga,

ptaki,

list.

Na każdej karcie Lenormand zilustrowana jest jedna karta klasyczna, która stanowi dopełnienie danego symbolu. W większości przypadków ich znaczenia są wspólne, jednak zdarzają się też karty przeciwstawne.

Rozkłady kart Lenormand

Niektórzy są zdania, że wielka tablica jest jedynym słusznym rozkładem kart Lenormand. Nie ma jednak przeciwwskazań, aby z ich pomocą tworzyć rozmaite układy. Symbole na kartach pomagają odczytać najbliższą przyszłość. Z kolei cała talia odsłania życie osoby, której wróżymy. Podstawowym rozkładem kart Lenormand jest tzw. układ dzienny. To najlepszy sposób na stawianie przepowiedni, ponieważ jest najprostszy w interpretacji. Rozkład dzienny można ułożyć z trzech kart. W tym celu losujemy trzy karty i układamy je obok siebie, oczywiście po uprzednim potasowaniu. Samo losowanie realizujemy na trzy sposoby: po potasowaniu przekładamy talię. Wyciągamy trzy pierwsze karty lub trzy losowe karty z całej talii. Trzeci sposób jest najbardziej skomplikowany. Po potasowaniu i przełożeniu wyciągamy pierwszą kartę i patrzymy na jej numer. Ta liczba wskaże nam kolejną kartę, którą musimy położyć na stole. Analogicznie postępujemy w przypadku trzeciej karty.  

Innym popularnym rozkładem, sprawdzającym się dla początkujących, jest układ tygodniowy. Układamy go z pięciu kart. Tę metodę uważa się za najbardziej uniwersalną, gdyż odpowiada na każde pytanie. Po potasowaniu i przełożeniu talii, wystarczy tylko wylosować 5 kart (dowolną, wybraną przez siebie metodą). Nieco bardziej skomplikowanym rozkładem jest tzw. krzyż. Składa się z 10 kart i może być zastosowany przy praktycznie każdym pytaniu. Należy zastosować następujący wzór: karty 1 i 2 to środek krzyża, 3 i 4 stanowią jego górną część, 5 i 6 - dolną część, 7 i 8 - lewy bok, a 9 i 10 - prawy bok. Rozkład jest zatem tworzony przez 5 pozycji. Pozycja pierwsza to główne zagadnienie. Obrazuje to, co w pytaniu jest najistotniejsze. Pozycja druga mówi o tym, co w danej sytuacji należy zrobić. Pozycja trzecia podpowiada, czego w danej sytuacji robić nie należy. Pozycja czwarta wskazuje na przeszłość oraz źródło problemu, a piąta na rezultat działań, które sugerują karty.  

Najtrudniejszym układem dla kart Lenormand jest "wielka tablica". Działa niczym zwierciadło, które odbija życie osoby zadającej pytanie. Co ważne, w tym przypadku nie trzeba nawet zadać konkretnego pytania, ponieważ znajdziemy tu odpowiedź na wszystko, co tylko przejdzie nam przez myśl. Wielką tablicę możemy rozłożyć według jednego z dwóch znanych schematów. Pierwszy przewiduje ułożenie 4 rzędów po 9 kart. Rozkład należy rozpocząć od lewego górnego rogu. Drugi możliwy rozkład przewiduje wyodrębnienie 4 kart losu. Talię rozkładamy w 4 rzędach po 8 kart. Na końcu układamy piąty rząd, składający się z 4 kart. Właśnie tam zawarte będzie ostateczne przesłanie, które karty chcą przekazać osobie pytającej. 

Dla kart Lenormand przewidziane są także inne rozkłady, w tym popularny rozkład piramidy i decyzji. W pierwszym przypadku układamy 9 kart w 3 rzędach. Pierwszy to karty zdrowia, drugi - partnerstwa, a trzeci - finansów. Rozkład decyzji przewiduje natomiast ułożenie 2 pionowych rzędów, każdy po 3 karty. Ten układ przedstawia pytającemu 2 dostępne możliwości. 

Karty Lenormand – znaczenie

Aby móc wróżyć z talii Lenormand, najpierw trzeba poznać znaczenie poszczególnych kart. Poniżej rozszyfrowujemy symbole przyjęte w tradycji francuskiej:

jeździec - nowiny, nowe sytuacje

koniczyna - szczęście, pojawią się nowe możliwości,

statek - zbliża się podróż,

dom - rodzina i dosłownie dom,

drzewo - zdrowie, życie,

chmury - zamieszanie, ale tylko tymczasowe,

żmija - zły omen, pojawią się trudności,

trumna - wielkie życiowe zmiany,

kwiaty - piękno, radość,

kosa - możliwy wypadek, szok, przełom,

rózgi - sprzeczka, choć symbolizuje też aktywność fizyczną i seks,

ptaki - towarzystwo, długie rozmowy,

dziecko - dzieciństwo,

lis - chytrość, ale także praca,

niedźwiedź - finanse,

gwiazdy - ideały, duchowe przewodnictwo,

bocian - zmiany,

pies - zaufanie, przyjaciel,

wieża - sprawy prawne i urzędowe, przedsiębiorstwo, firma,

ogród - publiczny, 

góra - przeszkody, możliwe opóźnienia,

drogi - decyzje, wybory,

myszy - stresujący czas,

serce - miłość,

pierścionek - umowa, kontrakt,

książka - wiedza, nauka, nieznane,

list - dokumenty, nowiny,

mężczyzna -  męska karta osobowa,

kobieta - żeńska karta osobowa,

lilie - dojrzałość, pokój,

słońce - radość, sukces,

księżyc - intuicja, emocje, kreatywność,

klucz - moce duchowe, rozwiązanie,

ryby - samozatrudnienie,

kotwica - wytrwałość, długoterminowe cele,

krzyż - smutek, rozpacz, żal, cierpienie.

Brak pozycji odwróconej znacząco ułatwia interpretację wróżby. Najważniejsze znaczenie ma kontekst - kart nie należy czytać pojedynczo, tylko jako całość. O wydźwięku kart neutralnych decydują symbole sąsiadujące.