"Fantazja o Ludwiczku", reż i tekst. Daniel Malchar, Rafał Szumski

IX Symfonia d-moll op 125. znana także jako Symfonia radości. Korona i synteza całego życia i twórczości Ludwiga van Beethovena. Cierpiący, zmagający się z losem i ze światem kompozytor wyraża w niej ideę ogólnej miłości i braterstwa, wiarę w lepsze jutro. Wyraża pewność, że walka – choćby najcięższa – skończyć się musi (i skończy się) zwycięstwem. W chwili gdy temat Ody do Radości ma się zjawić po raz pierwszy, orkiestra milknie niespodziewanie. Zalega cisza. Nadaje to wejściu chóru charakter tajemniczy i boski. Muzyka wstępuje w serca z coraz większą pewnością siebie. To podbój, wojna wydana cierpieniu. Oda jest odpowiedzią na wszystko, co ciemne w naszej rzeczywistości. 

Premiera online:

27 marca, godzina: 20:00 
Gdzie? https://www.facebook.com/TeatrSlowackiego/

Słyszeliście o Ninatece? To serwis VOD działajaćy w ramach Filmoteki Narodowej– Instytutu Audiowizualnego. Tylko tutaj można za darmo i bez reklam, nie wychodząc z domu obejrzeć to, co w polskiej kulturze audiowizualnej najważniejsze. W Ninatece udostępnionych jest ponad 7000 materiałów – filmów fabularnych i dokumentalnych, rejestracji spektakli i koncertów, animacji, słuchowisk i publicystyki. Dzięki Ninatece możemy oglądać spektakle najważniejszych polskich reżyserów i reżyserek, m.in. Krzysztofa Warlikowskiego, Grzegorza Jarzyny, Jana Klaty, Adama Hanuszkiewicza, Krystiana Lupy, Zygmunta Hübnera, Tadeusza Kantora, Jerzego Jarockiego, Krystyny Jandy, Izabelli Cywińskiej i Erwina Axera. Co ciekawe, zbiór spektakli uzupełniony został opisami, komentarzami, a także materiałami audiowizualnymi, wskazującymi na różnorakie konteksty i interpretacyjne tropy. To idealna propozycja dla wszystkich, którzy chcą zgłębić swoją wiedzę na temat polskiego teatru.

 

Link do spektakli >>>

 

"Apolonia", reż. Krzysztof Warlikowski

Spektakl o ofierze, winie i przebaczeniu. Bazując na tekstach antycznych i współczesnych, Warlikowski przepracowuje w campowy sposób powojenną traumę i sens poświęcenia.

(A)pollonia opowiada historię trzech kobiet: Ifigenii – poświęconej przez ojca Agamemnona za ojczyznę, Alkestis – oddającej życie za męża Admeta oraz Apolonii Machczyńskiej, która zginęła podczas wojny, osieracając przy tym swoje dzieci, ponieważ zdecydowała się ukrywać Żydów. Heroizm okazuje się w przypadku bohaterek dwuznaczny, ich wybory moralne podlegają zakwestionowaniu. Reżyser zadaje niewygodne pytania: o głęboki sens ofiary, o prawo do decydowania o życiu – cudzym, ale i własnym, skoro czasem decyzje dotyczące naszego życia wpływają też znacząco na losy innych. Warlikowski podważa również mechanizm uświęcania ofiar oraz jednoznaczny osąd moralny zbrodniarzy wojennych – Agamemnon po powrocie z Troi wypowie monolog z Łaskawych: „Nigdy nie będziecie mogli powiedzieć: nie zabiję (…); jedyne, co możecie powiedzieć, to: mam nadzieję nie zabijać”. Wątki dramatyczne zostały w spektaklu poprzeplatane z kontrastującymi stylistycznie songami w wykonaniu Renate Jett. - czytamy na stronie Ninateki.


"H.", reż. Jan Klata

Z Hamleta w postsolidarnościowym czasie i miejscu została tylko pierwsza litera imienia. Jan Klata posłużył się arcydziełem Williama Shakespeare’a, żeby w „H.“ wykrzyczeć wściekłość pokolenia tych, „którzy się nie załapali”. Larum odbijało się echem w upadającej Stoczni Gdańskiej, gdzie grany był spektakl.

"Między nami dobrze jest", reż, Grzegorz Jarzyna

Grzegorz Jarzyna wykonuje kolejny krok w stronę filmu, kręcąc sztukę Doroty Masłowskiej – „tragikomedię wirtualną o polskiej rzeczywistości”, wyznaczającą w jego karierze zwrot ku sprawom takim jak np. pamięć historyczna.

 

"Umarła klasa", reż Tadeusz Kantor

Jedno z największych dzieł XX-wiecznego teatru. Tadeusz Kantor snuje „seans dramatyczny” o umieraniu, które zaczyna się już w dzieciństwie, wykorzystując na scenie manekiny-trupy. Te figury staną się symbolem jego Teatru Śmierci.

 

"Wymazywanie", reż. Krystian Lupa

Hipnotyczny i bezkompromisowy spektakl o rodzinie, wypartej świadomości, niemożności spotkania z samym sobą, radykalizmie wojny i życiu, które robi z nami co chce.

"Aktorzy żydowscy", reż. Anna Smolar

Autoironiczny, choć nie autobiograficzny, portret artystów, zamkniętych w kulturalnym getcie na Placu Grzybowskim w Warszawie.

Źródło: Ninateka.pl