Kwiaty doniczkowe kwitnące cieszą przez cały rok. Jeśli jesteś początkujący, wcale nie musisz z nich rezygnować! Przyjrzyj się ich niewymagającym odmianom i po prostu wybierz tę, która najbardziej przypadnie Ci do gustu.

Kwiaty doniczkowe kwitnące: jak wybrać najlepszy dla siebie?

Jeśli interesują Cię kwiaty doniczkowe kwitnące, a dopiero rozpoczynasz swoją przygodę z florystyką, musisz wybierać rośliny, które nie mają zbyt wygórowanych wymagań. Oczywiście, w każdym przypadku powinnaś odpowiednio przygotować się na ich uprawę, jednak możesz kierować się przede wszystkim swoim poczuciem estetyki. Pamiętaj tylko, by zapewnić im optymalne warunki do wzrostu, czyli nie sadzić kwiatu, który lubi cień, w pełnym słońcu i przygotować mu odpowiednie podłoże. Gdy właściwie przygotujesz się na zakup wybranej rośliny, na pewno nagrodzi Cię pięknymi kwiatami.

Oto lista ośmiu najpopularniejszych, a zarazem łatwych w uprawie kwiatów, które możesz zabrać ze sobą do domu:

1. Fiołek afrykański

Jeśli przeglądasz kwiaty doniczkowe mało wymagające, na pewno natkniesz się na fiołka afrykańskiego. To roślina dająca średniej wielkości kwiaty (średnika około 2-3 centymetry) o bardzo różnych barwach: najpopularniejsze są fioletowe, ale znajdą się też białe, różowe czy wielobarwne. Jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Afryki, a w warunkach domowych potrafi kwitnąć niemal przez cały rok.

Najlepiej radzi sobie w półcieniu, dlatego warto postawić go w pobliżu okna wschodniego lub zachodniego (lubi mieć jasno, jednak na bezpośrednim słońcu może się spalić). Najlepszą temperaturą do wzrostu fiołka afrykańskiego jest zakres od 18 do 23 stopni Celsjusza. Roślina ta świetnie znosi suche powietrze, na jakie może być narażona w sezonie grzewczym. Należy ją podlewać umiarkowanie, jednak lepiej, by miała za sucho niż zbyt mokro. Podczas podlewania trzeba jednak uważać, by nie moczyć liści, ponieważ łatwo w jej przypadku o choroby grzybowe.

2. Szlumbergera

Interesujące kwiaty doniczkowe kwitnące pokojowe to także Szlumbergery, potocznie zwane Kaktusami Bożonarodzeniowymi lub Grudnikami. Nazwa wzięła się stąd, że rośliny te kwitną obficie właśnie na zimę, najczęściej w listopadzie lub grudniu. Kwiaty tej rośliny są dosyć spore i mogą być bardzo różnie ubarwione: częste są czerwone Szlumbergery, ale można spotkać też rośliny kwitnące na różowo, fioletowo, kremowo, biało, łososiowo czy żółto. Kaktus Bożonarodzeniowy najlepiej rośnie na stanowisku jasnym, jednak nie w bezpośrednim nasłonecznieniu (parapet wschodni lub zachodni).

Jeśli chce się, by na zimę obficie zakwitł, warto wystawić go na zewnątrz pod koniec sierpnia i pozostawić tam aż do czasu, gdy zawiąże pąki kwiatowe lub nadejdą przymrozki. Szlumbergerę należy podlewać obficie, jednak rzadko (latem raz na około dziesięć dni, zimą raz na dwa tygodnie). Roślina ta nie jest wymagająca pod względem gleby, jednak dobrze, jeśli będzie ona miała lekko kwaśny odczyn. Szlumbergera jest bezpieczna dla zwierząt domowych.

3. Kalanchoe

Kalanchoe to kwiaty doniczkowe kwitnące wieloletnie, które zalicza się do rodziny gruboszowatych. W środowisku naturalnym można ją spotkać w Afryce oraz na Madagaskarze. Najpopularniejszą odmianą tej rośliny jest Kalanchoe blossfeldiana. Posiada mięsiste liście, a drobne kwiaty pojawiają się na szczytach długich pędów. Kwiaty mogą mieć różne kolory: czerwone, fioletowe, różowe, pomarańczowe, żółte lub białe. Kalanchoe preferuje jasne stanowisko, choć trzeba ją chronić przed bardzo silnym słońcem (warto wybrać parapet zachodni). W okresie letnim dobrze odnajdzie się na słonecznym balkonie lub tarasie.

Temperatura dobra do rozwoju tej rośliny mieści się w zakresie od 15 do 23 stopni Celsjusza. Warto wybrać dla niej próchniczą ziemię i zmieszać ją z piaskiem. Na dole warto ułożyć drenaż, na przykład z keramzytu, gdyż to zapewni glebie odpowiednią przepuszczalność. Nie potrzebuje dużych ilości wody, dlatego należy podlewać ją raczej oszczędnie. Uważaj jednak, jeśli masz w domu koty lub psy, ponieważ Kalanchoe zawiera w sobie glikozydy nasercowe, które mogą prowadzić do poważnego zatrucia zwierząt (największa ilość znajduje się właśnie w kwiatach).

4. Anturium

Anturium to kwiat najczęściej kwitnący na czerwono, choć zdarzają się też egzemplarze w innych kolorach, na przykład różowym czy białym. Tak naprawdę kwiatostan tworzą drobne kwiatki swoim wyglądem przypominające kolbę, natomiast część ozdobna to pochwa kwiatostanowa, która przybiera różne barwy, w tym również czerwoną. Anturium pochodzi z lasów tropikalnych, dlatego dobrze będzie się czuć w półcieniu, poza bezpośrednim nasłonecznieniem. Nie jest jednak wskazany dla niego parapet północy, ponieważ w wypadku za małej ilości światła jego liście wydłużą się i staną kruche, a kwiaty w ogóle się nie pojawią.

Aby anturium dobrze rosło, warto utrzymywać stałą temperaturę powietrza w granicach od 19 do 23 stopni Celsjusza. Podłoże dla tej rośliny powinno być silnie przepuszczalne, a zarazem posiadać kwaśny odczyn pH 4,5-5,5. Aby podlać tę roślinę, warto zaopatrzyć się w przegotowaną, odstaną wodę lub deszczówkę. Anturium należy podlewać intensywnie w okresie wegetacji i ograniczyć to działanie, gdy roślina przejdzie w stan spoczynku.

5. Skrzydłokwiat

W naszych domach często gości także kwitnący na biało skrzydłokwiat. W naturalnych warunkach można go spotkać w Ameryce Południowej i Środkowej. Jako jedna z niewielu roślin ma i dekoracyjne kwiaty, i liście. Podobnie jak spokrewnione z nim anturium, ma kolorowe liście przykwiatowe (w jego przypadku właśnie białe), a w środku znajduje się prosta kolba kwiatowa. Skrzydłokwiat lubi półcień, bardzo dobrze znosi też zacienienie, dlatego świetnie sprawdzi się jako roślina do pokoju o północnej wystawie. Jeśli chodzi o temperaturę powietrza, nie jest wybredny – ważne, żeby nie spadała poniżej 15 stopni Celsjusza.

Podlewanie tej rośliny powinno być umiarkowane. Należy dolewać wody w chwili, gdy wierzchnia warstwa podłoża przeschnie. Wszystko zależy od tego, jakie warunki panują w domu. Warto też zapewnić skrzydłokwiatowi wysoką wilgotność powietrza, jednak nie należy go zraszać. Ziemia, jaką przeznaczysz dla tej rośliny, powinna mieć lekko kwaśny odczyn (pH 5-6).

6. Orchidea

Orchidee to piękne kwiaty doniczkowe kwitnące przez cały rok. Ich bujne kwiaty mogą przyjmować bardzo różne barwy – od popularnych fioletów i różów, poprzez żółcie i brązy, aż do bieli. Wyrastają one po kilka na podłużnych łodygach. Jako że naturalnie większość odmian orchidei to epifity, które rosną w koronach drzew, potrzebują dosyć jasnego stanowiska, jednak warto unikać bezpośredniego nasłonecznienia, by im nie zaszkodzić. Polubią szczególnie okna zachodnie, dobrym rozwiązaniem będzie także okno wschodnie lub południowe (w drugim przypadku szyba powinna być przysłonięta firanką).

Orchidei trzeba zapewnić wysoką wilgotność powietrza i jego temperaturę w granicach 25 stopni Celsjusza. Jeśli chodzi o podłoże, warto sięgnąć po mieszankę przygotowaną specjalnie dla tego gatunku, bazującą na korze i mchu. Woda, którą będziesz ją podlewać, powinna być miękka, o temperaturze pokojowej. Kolejne podlanie należy wykonać, gdy podłoże przeschnie.

7. Azalia

Ciekawe kwiaty doniczkowe kwitnące pokojowe to azalie. Chociaż zwykle mówi się o odmianach ogrodowych, znajdą się również rośliny, które doskonale poczują się w doniczce. Azalia powinna znaleźć w domu jasne stanowisko, z dala od bezpośredniego słońca. Nie może stać też blisko grzejnika, ponieważ to zaszkodzi jej w okresie grzewczym. Roślina ta źle znosi ponadto przeciągi. Latem, jeśli masz taką możliwość, możesz ją wystawić na balkon, taras lub do ogrodu.

Azalie wymagają gleby przepuszczalnej i kwaśnej. Pod żadnym pozorem nie wolno ich przesuszać. Aby do tego nie dopuścić, należy regularnie je podlewać, używając do tego celu odstanej, miękkiej wody. Warto sprawdzać podłoże, które powinno pozostawać stale wilgotne.

8. Stefanotis

Piękny kwiat doniczkowy to bez wątpienia stefanotis. Jego naturalne środowisko to Madagaskar. W uprawie doniczkowej jego pędy mogą osiągnąć długość do dwóch metrów. Jest to zimozielone pnącze, które ma twarde pędy, a także skórzaste liście i małe, gwiazdkowate, silnie pachnące kwiaty. Aby dobrze rósł, musi mieć jasno, jednak trzeba go ochronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Dobrze, by stał samotnie, ponieważ potrzebuje dużo przestrzeni, którą mogłyby mu zająć sąsiadujące z nim rośliny. Stefanotis nie lubi przestawiania – jeśli przeniesiesz go w inne miejsce, może zrzucić i liście, i kwiaty.

W lecie optymalna temperatura dla rośliny to koło 20 stopni Celsjusza, zimą natomiast musi ona spaść do 12-14 stopni. Jeśli nie zapewnisz mu niższej temperatury w chłodniejsze dni, nie zakwitnie ponownie w kolejnym roku. Od kwietnia do września stefanotis powinien być podlewany często, jednak niezbyt obficie, ponieważ nie można go ani za mocno przesuszyć, ani tym bardziej przelać. W okresie spoczynku podlewanie należy mocno ograniczyć.