Jałowiec chiński jest gatunkiem pochodzącym z Azji. W Polsce uprawiane są jego odmiany ozdobne. Stanowi uzupełnienie ogrodu skalnego, japońskiego, lub może być wykorzystywany do stworzenia żywopłotu. Jałowiec chiński kształtuje się także na krzew bonsai za pomocą pielęgnacyjnych cięć. Stworzono liczne odmiany jałowca chińskiego, różniące się pokrojem, wysokością, a także kolorem igieł. W ogrodzie można pielęgnować jeden krzew, a także kilka mieszańców. Różne odmiany pasują do siebie i dekoracyjnie się prezentują. 

Jałowiec chiński: opis i odmiany

Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) to zimozielony krzew pochodzący z Azji Wschodniej. Czasem dorasta do drzewa o wysokości dwudziestu metrów. Należy do rodziny cyprysowatych. W naturze występuje na wyspach Japonii, w Korei, Mongolii i Chinach. Porasta obszar do wysokości 2300 m n.p.m. W ogrodach i parkach Europy Środkowej znane i uprawiane są jego odmiany krzewiaste.

Jałowiec chiński – wygląd: krzew o zielonych igłach, będących jego młodym ulistnieniem. Z czasem pojawiają się na nim łuskowate igły, a barwa zmienia się na rudą. Taki proces następuje zimą u wielu krzewów iglastych. Na wiosnę, jałowiec chiński odzyskuje swój naturalny, zielony kolor. Igły u nasady mają biały, woskowy nalot. Gatunek wydziela charakterystyczny, jałowcowy zapach. Szyszki pojawiają się na roślinach żeńskich. Mają one centymetr średnicy. Początkowo zabarwione na zielono, później na niebiesko. Nasiona dojrzewają w drugim roku.

Uprawne odmiany jałowca chińskiego o kształcie stożka lub kolumny, tworzą w ogrodach żywopłoty i labirynty. Mogą służyć także do rozdzielenia części ogrodu, czy wytyczenia ścieżki. Krzew pozwalający na kształtowanie go w formie karłowatych drzewek bonsai. Odmiany niskie stanowią dopełnienie skalniaków, porastają wzniesienia, sadzone są przy murkach i większych kamieniach ozdobnych. Jałowiec chiński dobrze prezentuje się między wrzosami oraz innymi gatunkami krzewów iglastych.

W Polsce uprawiane są krzewy jałowca chińskiego o atrakcyjnych kształtach, wysokościach, a nawet barwach. Można wyróżnić wśród nich:

  •     Jałowiec chiński „Stricta Variegata” - to krzew iglasty o atrakcyjnej odmianie, dorastający do 2,5 m wysokości. Ma stożkową budowę. Jałowiec ma zielone igły, mieniące się na niebiesko. Fragmenty gałązek i igieł mają kremowe zabarwienie. Rośnie umiarkowanie szybko, ma niewielkie wymagania i jest odporny na mróz. Potrzebuje słonecznego stanowiska, lekko zacienionego. Preferuje kwaśne podłoże,
  •     Jałowiec chiński „Spartan” zwany także odmianą „Helle”, to wysoki krzew o pokroju kolumnowym. Dorasta do pięciu metrów. Wierzchołki gałęzi mają nierównomierną wysokość. Cały jałowiec ma kolor jasnozielony, na którym wyrastają niebieskie szyszki. Dodaje to roślinie uroku i dekoracyjności. Preferuje kwaśne gleby i wilgotne podłoże. Jest to odmiana odporna na temperatury ujemne, nawet -29 stopni Celsjusza,
  •     Jałowiec chiński „Old Gold” to odmiana dorastająca do 1,5 metra. Osiąga średnicę do około dwóch metrów. Jego igły mają złocistą barwę,
  •     Jałowiec chiński „Monarch” to odmiana drzewiasta, początkowo o pokroju stożkowym, później - kolumnowym. Jego igły mają kolor niebieskozielony,
  •     Jałowiec chiński „Blue Alps” osiąga wysokość trzech metrów. Ma bardzo ostre igły o kolorze srebrzystym. Krzew rozłożysty i rozgałęziony. Odmiana w pełni odporna na mróz,
  •     Jałowiec chiński „Repanda” to odmiana karłowata. Ma pokrój płożący, osiąga nawet trzy metry szerokości. Gałęzie tego krzewu układają się jak dachówki i są miękkie. Igły nie kłują, a zimą lekko brązowieją. Pięknie wzrasta na skarpach i w ogródkach położonych na wzniesieniach. Krzew rośnie wolno, rocznie przyrasta tylko o 10 centymetrów.

Getty Images, Iurii Garmash

Jałowiec chiński: jak sadzić?

Jałowiec chiński – wymagania: większość odmian jałowca chińskiego rośnie szybko. Wyjątkiem są odmiany niskie i karłowate. Krzew ma niewielkie wymagania stanowiskowe. Preferuje stanowisko słoneczne, lekko zacienione. Odczyn pH podłoża powinien być kwaśny, podobnie jak u większości iglaków. Jałowiec chiński potrzebuje podłoża piaszczystego, przepuszczalnego, o średniej żyzności.

Jałowiec chiński – uprawa: krzew jest w stanie rosnąć nawet w cieniu, choć prawdopodobnie nie osiągnie na tym stanowisku swoich maksymalnych wymiarów. Niskie odmiany są w stanie rozwijać się nawet pod innymi drzewami. Najlepszą porą do sadzenia krzewów jest czas jesienny (wrzesień, październik), a także wiosenny (kwiecień, maj).

Do sadzenia najlepiej jest pozyskać gotowe sadzonki krzewu. Można też próbować swoich sił w rozmnażaniu. Jest to jednak proces trudny. Późnym latem odcina się gałązki wraz z piętką. Po zanurzeniu w ukorzeniaczu, młode sadzonki trzeba umieścić w pojemniku z ziemią. Należy im zapewnić ciepło i wilgotność podłoża.

Jałowiec chiński: pielęgnacja

Jałowiec jest odporny na działanie niskich temperatur, dobrze znosi zimę i mróz. Nie potrzebuje osłaniania. Warto go jednak obwiązać sznurem, aby warstwa ciężkiego śniegu nie złamała gałęzi. Można też regularnie strzepywać śnieg z krzewu. W okresie wiosennym i letnim nie ma potrzeby nawożenia jałowca chińskiego. Podlewanie też można ograniczyć. Do wzrostu wystarczą mu wody opadowe i gruntowe.

Jałowiec chiński – cięcie pielęgnacyjne zależy od posiadanej odmiany jałowca oraz tego, na jaki pokrój planujemy kształtować krzew. Najczęściej jednak, cięcia wykonuje się w celu kontrolowania wzrostu rośliny i wtedy, gdy przeszkadza roślinom sąsiednim. Dobrze znosi przycinanie wiosenne i jesienne. Warto jest panować nad pokrojem uprawianego krzewu. Dzięki właściwemu prowadzeniu rośliny, jesteśmy w stanie wyeliminować niektóre choroby grzybicze. 

Jałowiec chiński: choroby rośliny

Jałowiec chiński wykazuje sporą odporność na choroby i szkodniki. Mogą zaatakować go mszyce (miodownice jałowcowe i licinek jałowcowiaczek), a także tarcznik jałowcowiec. Jeżeli krzew został zaatakowany inwazją szkodników, trzeba zastosować wtedy preparaty kontaktowe do ich zwalczenia.

Jałowiec może zostać zainfekowany chorobą grzybową tzw. fytoftorozą. Grzyb atakuje korzenie rośliny, przez co zaczyna się zamieranie całego krzewu. Jałowiec chiński ginie, jego gałęzie brązowieją i więdną. Tak zaatakowana roślina powinna zostać natychmiast wykopana i spalona.

Osutka jałowca, to choroba wywołana przez grzyb. Atakuje igły, w wyniku czego żółkną, zamierają i samoistnie odpadają. Aby się jej pozbyć, trzeba dokonać oprysku środkiem zwalczającym grzyby.

Inna choroba, jaka może dotknąć jałowiec chiński, to zamieranie pędów. Wierzchołki gałęzi więdną, żółkną, a następnie zamierają. Porażona w ten sposób zostaje cała roślina. Aby usunąć chorobę, trzeba szybko zauważyć problem, ściąć zaatakowane gałęzie i dokonać oprysku całego krzewu.

Obumieranie pędów jałowca chińskiego może zostać wywołane atakiem szarej pleśni. Aby zapobiec chorobie, trzeba zapewnić krzewom ogrodowym większą przestrzeń. Ciepło i wilgoć w skupisku roślin powoduje namnażanie się patogenów. Dzięki właściwemu nasadzaniu i pielęgnacji, między roślinami będzie przewiew powietrza, uniemożliwiający infekcję grzybiczą.