O śmierci Ulaya, uznawanego powszechnie za jednego z najlepszych współczesnych artystów sztuki wizualnej, poinformował w mediach społecznościowych przyjaciel i reżyser Damjan Kozole. Performer zmarł po długiej chorobie. Na jego oficjalnym profilu podano, że odszedł spokojnie, we śnie.

Ulay urodził się w 1943 roku jako Frank Uwe Laysiepen w niemieckim mieście Solingen. Później pracował i mieszkał w Amsterdamie, a w ostatnich latach swojego życia zadomowił się w Lublanie. Jednak uznawał się za kosmopolitę, bowiem jego narodowość nigdy nie miała dla niego większego znaczenia.

Partnerstwo z Mariną Abramović

Ulay stał się sławny za sprawą projektów, które wykonał wraz z Mariną Abramović. Para poznała się w 1975 roku i spędziła ze sobą 12 lat życia.  Razem zajmowali się sztuką performance, skupiając się nad tematyką ciała, praktykując body art. W swojej twórczości uznali siebie za jedność, połączenie „kobiecości” i „męskości”. Swój duet nazywali „The Other” („Inny”). Prowadzili nomadyczny tryb życia podróżując starym Citroenem przez Europę, Stany Zjednoczone, Afrykę Północną, Chiny. Pracowali z Aborygenami na Wielkiej Pustyni Piaszczystej w Australii.

To właśnie główna część najsłynniejszych dzieł Ulaya ma związek z Abramović. Wśród nich są:

„Relation in Time”

W 1977 roku para wpadła na pomysł, w którym siedząc plecami do siebie, postanowiła się przywiązać włosami i tkwić w takim stanie przez szesnaście godzin. Następnie pozwolili publiczności wchodzić do pomieszczenia, w którym się znajdowali, aby zobaczyć, czy mogą wykorzystać jej energię do dalszego przesuwania swoich granic.

„Imponderabilia”

Słynny performans z 1977 roku. Para stała w nim nago po dwóch stronach framugi przejścia między galeryjnymi salami, zmuszając widza do przeciśnięcia się między ich ciałami.

„Breathing In/Breathing Out”

W tym dwukrotnie wykonanym performansie z 1977-1978 roku artyści zatkali swoje nozdrza filtrami papierosowymi i zacisnęli usta, aby jeden nie mógł wdychać niczego poza wydechem drugiego. Gdy dwutlenek węgla wypełnił ich płuca, zaczęli się pocić, gwałtownie poruszać i męczyć; widzowie słyszeli ich agonię poprzez dźwięk oddechu, który był wzmacniany przez mikrofony przymocowane do ich piersi.

„Night Sea Crossing”

W tym performansie z lat 80. obydwoje siedzieli przy jednym stole naprzeciw siebie w ciszy, najpierw przed siedem godzin, potem przez trzy dni, potem prawie dwa tygodnie. W ogólnym rozrachunku dali 22 performansy w przeciągu sześciu lat.

„The Lovers/The Great Wall”

Dość ciekawą sprawą jest fakt, że najsłynniejszy wspólny projekt tej pary był zarazem końcem ich współpracy oraz związku. W 1988 roku oboje przemierzali Mur Chiński: ona ze wschodu, on – zachodu. Gdy po 90 dniach spotkali się w połowie drogi, zdecydowali się rozstać. Można powiedzieć, że pożegnanie godne ich całej twórczości.

Na koniec warto wspomnieć, że Ulay do końca życia szukał niebanalnych rozwiązań. Gdy zdiagnozowano u niego raka, prowadził projekt artystyczny, polegający na dokumentacji życia po diagnozie.