Piknik pod Wiszącą Skałą
Jest cudownie ciepło, choć to 14 lutego. W stanie Wiktoria, w Australii, gdzie teraz jesteśmy, trwa lato. Rok 1900. Pierwsze walentynki XX wieku. Z tej okazji grupa dziewcząt wyrusza na piknik pod Wiszącą Skałą, wulkaniczną ścianę. W południe z niewyjaśnionych przyczyn zatrzymują się wszystkie zegarki, a uczestniczki wycieczki padają uśpione letnim upałem u podnóża skały. Cztery z nich jednak wyruszają w górę jak w transie. Wokoło wszystko cichnie, światło załamuje się na soczystej zieleni polany i bieli sukien uczennic elitarnej szkoły pani Appleyard. Trzy z nich nigdy się nie odnajdą. Joan Lindsay, autorka powieści „Piknik pod Wiszącą Skałą” (1967) twierdziła, że wydawca kazał jej usunąć z książki wyjaśnienie tajemniczego zaginięcia. Dzięki temu ta opowieść nadal zachwyca grą światła i cienia, niepokojącą bliskością sielanki i koszmaru. Temat zainspirował Sofię Coppolę, nawiązania do „Pikniku” można znaleźć w jej debiucie „Przekleństwa niewinności”. Najbardziej znany jest jednak film Petera Weira z 1975 roku.
Z kolei produkcja, miniserial Canal+, z wyjątkowym wyczuciem wpisuje się we współczesne trendy. Bohaterki utraciły swoją delikatność i tajemniczość, są przebojowe, silne, zdesperowane i lojalne, zwłaszcza kiedy muszą walczyć z przełożoną (panią Appleyard gra Natalie Dormer, znana z „Gry o tron”). Serial uwodzi obrazem – zarówno wnętrza wiktoriańskiej posiadłości, w której mieści się szkoła, jak i oszałamiające plenery są fotografowane w prześwitach, blaskach, rozostrzeniach, dzięki czemu przypominają sny albo… filtry na Instagramie. Zachwyt budzą znakomite kostiumy, zwłaszcza kreacje pani Appleyard. W rozmowach dziewcząt pojawiają się suknie słynnego projektanta haute couture Wortha, a jedna z uczennic kocha modę. Ale przede wszystkim dziewczęta z pensji pani Appleyard stały się feministycznie dojrzałe. I dziś bardziej przypominają bohaterki ostatniego filmu Sofii Coppoli, „Na pokuszenie”, niż eteryczne nastolatki z jej „Przekleństw niewinności” czy grzeczne uczennice z filmu Weira.
Canal+, od 8 sierpnia
Ostre przedmioty
O miniserialu HBO, mówi się, że może być następcą słynnych „Wielkich kłamstewek”. Opowiada o dziennikarce, która wraca do rodzinnego miasteczka, żeby przygotować artykuł o morderstwie dwóch dziewczynek. Serial powstał na podstawie powieści Gillian Flynn. W roli dziennikarki Amy Adams, ostatnio widziana w filmie Toma Forda „Nocne zwierzęta”.
HBO, od 9 lipca
