Tematem tegorocznej, 23. edycji konkursu KOŁO „Projekt Łazienki 2021” był projekt obiektu z funkcją toalety publicznej zlokalizowanego w Tatrzańskim Parku Narodowym, w rejonie Polany Huciska w Dolinie Chochołowskiej. Do rywalizacji zgłoszonych zostało 178 projektów, które oceniło jury w składzie: dr hab. inż. arch. Ewa Kuryłowicz, Robert Konieczny, Magdalena Federowicz-Boule, prof. Jan Sikora, Przemo Łukasik, Aleksandra Kozłowska, Przemysław Powalacz, Filip Zięba, Ewa Holek-Krzysztof, Agnieszka Grzegorczyk, Jan Karpiel-Bułecka senior, Marcin Rząsa.

Grand Prix konkursu KOŁO „Projekt Łazienki 2021”

Grand Prix konkursu KOŁO „Projekt Łazienki 2021” otrzymał projekt „Uniesiona Łąka”, którego autorami są Ewa Pokrzywa i Marcin Gierbienis. Zdaniem jury praca wyróżnia się pomysłem, który kompromisowo godzi poszanowanie przyrody i unikatowego krajobrazu z nową funkcją. Plac na Polanie Huciska, choć znajduje się niemal w środku doliny, to teren przekształcony. Dawniej znajdował się tam parking dla samochodów, który funkcjonował do 1997 roku, pozostawiając ślad do dziś. Zwycięska praca zaciera ten ślad. Jako jedyna uwzględnia cały teren dawnego parkingu w taki sposób, że daje możliwość jego rekultywacji. Zamiast utwardzonego placu oferuje przedłużenie polany. Koncepcja  nie zaburza przestrzeni, nie wymaga istotnych konsultacji, jak wbudować obiekt w ten niezwykle cenny obszar, bez jego zakłócania. Podkreśla walory naturalne otoczenia, m.in. polanę krokusową, na której prowadzony jest kulturowy wypas owiec.

Wyróżnienia 

Wyróżnienie I stopnia powędrowało do Anety Roguszczak, za projekt „Toaleta publiczna TPN”. Jury doceniło wycofanie bryły względem istniejącego ciągu komunikacyjnego oraz ukrycie parteru projektowanego budynku w terenie. Utworzone w efekcie tych ruchów przedpole obiektu, tworzy swoiste ramy dla przybywających tu osób, wyznacza granice, zmniejszając ryzyko ekspansji  w obrębie polany. Tym samym obiekt wykracza poza program budynku toalety publicznej, a sama idea nabiera wymiaru edukacyjnego. Zaprojektowany dziedziniec wraz z jego zagospodarowaniem  jest miejscem odpoczynku, osłoniętym od wiatru, tak istotnym po długiej wycieczce górskimi szlakami.  Wyróżnienie II stopnia zdobyli Paweł Białas, Kamil Bryłka i Michał Ciebień za projekt „Forrest” – praca zwróciła uwagę jury unikalnym podejściem do reinterpretacji formy góralskiego szałasu. Wśród wielu pomysłów, które przekształcały jego formę w sposób niezauważalny lub zbyt wyrazisty, ten projekt wniósł do dyskusji jurorów ideę wyważenia i oryginalności. Dach, który zdaje się unosić w powietrzu, staje się zarazem miejscem wytchnienia, interakcji i odpoczynku w deszczowe oraz słoneczne dni. Forma, mimo dużych rozmiarów, nie wprowadza dysharmonii w otoczeniu. 
Trzy projekty otrzymały równorzędne wyróżnienia III stopnia. Pierwszy z nich, „Dwa koła” autorstwa Jakuba Lazarowicza, został wyróżniony za formę architektoniczną, która nie jest interpretacją szałasu, nie nawiązuje do regionalnych form architektonicznych ani zdobniczych, a jest propozycją wpisania geometrycznej, syntetycznej, niemal abstrakcyjnej formy w  krajobraz Polany Huciska. Projekt odrywa się od schematu powszechnego i powierzchownego myślenia, odważnie kierując nas ku refleksji o innych, mniej oczywistych związkach funkcji i formy 
w krajobrazie. Drugie wyróżnienie równorzędne III stopnia otrzymał Artur Piórek za projekt budynku, który reprezentuje proste rozwiązanie spełniające wymogi programowe i jest propozycją najmniej ingerującą w teren pod względem technicznym. Co więcej, dobrze wpisującą się w kontekst kulturowy i krajobrazowy. Zaprojektowany obiekt posiada oszczędną, ale bardzo „rasową” bryłę. Wynika to z dobranego prawidłowo kąta nachylenia połaci dachowych oraz wysunięcia tychże poza lico ścian szczytowych. 
Kolejne wyróżnienie równorzędne III stopnia jury przyznało projektowi „Szałas ikoną Tatr” autorstwa Sylwii Gochowskiej, Kamili Mizery i Bogumiły Borek. Jury doceniło interesującą próbę wpisania zabudowy szałasowej w krajobraz Tatrzańskiego Parku Narodowego. Skromna bryła budynku nawiązuje do tradycyjnej architektury lokalnej, jednocześnie odpowiadając na pytanie konkursowe dotyczące funkcji. Projekt  we wrażliwy sposób pokazuje relacje architektury z Tatrzańskim Parkiem Narodowym – architektury, która jest niezbędna z punktu widzenia funkcji i potrzeb turystów.

Nagrody specjalne

Projekt  „Szałas ikoną Tatr” otrzymał także nagrodę specjalną: projektowanie uniwersalne, za udaną próbę wdrożenia filozofii projektowania uniwersalnego jako kierunku architektonicznego, w celu likwidacji barier w dostępie do budynków użyteczności publicznej. Druga nagroda specjalna, za projektowanie w duchu zrównoważonego rozwoju została przyznana projektowi autorstwa Łukasza Krasuskiego. Projektowanie na terenach chronionych stanowi wyzwanie dla doświadczonych architektów, a tym bardziej dla młodych adeptów architektury. Zadanie to jest szczególne w świetle współczesnych problemów środowiska naturalnego. Zdaniem jury autor zasłużył na wyróżnienie za holistyczne podejście, wykraczające poza zastosowanie standardowych systemów i rozwiązań proekologicznych. Doceniono powściągliwą formę architektoniczną ujętego na rzucie kwadratu budynku o stromym dwuspadowym dachu. Szansę na wybranie najlepszego projektu mieli także internauci – najwięcej ich głosów otrzymał projekt „ Koliba”, którego autorkami są Nicola Skrzyniarz, Dominika Reszuta i Sandra Plata.