Dziś Tommy Hilfiger obchodzi 70 urodziny. Oto najlepsze cytaty z autobiografii projektanta

Wybrałyśmy dla was 5 ciekawych fragmentów z autobiografii projektanta (Hilfiger napisał ją wspólnie z Peterem Knoblerem). Zobaczcie>>

Ucieczkę planowałem od zawsze. To znaczy w zasadzie głównie o niej marzyłem. Wyrywałem się z miejsca, gdzie byłem, i przenosiłem w inne. Jak się urwać ze szkoły? Gdzie się wybiorę w ten weekend? Gdzie będzie impreza? Marzyłem o supersamochodach, dziewczynach, sporcie. Chciałem robić wielkie pieniądze, korzystać z uroków życia, być gwiazdą rocka. Oczyma duszy widziałem się na pokładzie jachtu gdzieś na Bahamach. Czułem wiatr na twarzy, słyszałem łopot żagli. Gdy patrzyłem w górę, na maszt, widziałem białe obłoki na tle błękitnego nieba. I byłem tam naprawdę.

W lipcu oferowaliśmy odzież jesienną. Jesień zawsze była moją ulubioną porą roku, bo wraz z ochłodzeniem do łask wracają wełny, tweedy, sztruksy – cięższe, „bogatsze” tkaniny. Zaczynałem na przykład od kolekcji „uniwersyteckiej”, bardzo w stylu Ivy League. Nasycony granat, bordo, złote wykończenia, śmietankowa biel i ciemna leśna zieleń. Wprowadzaliśmy herbowe desenie i emblematy, pasy w wyrazistych orderowych barwach, szkocką kratę. Budrysówki, kurtki wzorowane na bluzach sportowych i gustowną odzież sportową w stylu uniwersyteckim. Ale zawsze z poczuciem humoru. Puszczaliśmy do klienta oczko.

Po głowie chodził mi bardzo szczególny pomysł. Chciałem, żeby krawat z przodu wyglądał zwyczajnie, ale za to miał kontrastowy ogon. Nikt wcześniej tego nie robił i z początku wytwórcy mówili, że się nie da. Nie przyjmowałem tego do wiadomości. Kiedy mam pomysł i chcę go zrealizować, słowo „nie” dla mnie nie istnieje. Najwięcej spięć miałem zawsze z producentami, którzy twierdzili, że czegoś się nie da, podczas gdy ja wiedziałem, że się da. Kiedy widziałem już coś oczyma wyobraźni, stawałem się fanatykiem.

Praca kreatywna dawała nam wiele radości, bo tworzyliśmy coś nowego. Eksperymentowaliśmy. Mieliśmy specjalistów od bluz, swetrów, dżinsów, spodni, kurtek… A ja chodziłem pomiędzy nimi i mówiłem na przykład: „A może by w tym sezonie zrobić dopinane kaptury? Może by im dać bajeranckie podszewki?”. Gdy ktoś od koszul wpadał na niesamowity pomysł, podsuwałem go tym od swetrów. I odwrotnie: niektóre rozwiązania dzianin wspaniale ożywiały koszule i kurtki. Ekipa zawsze wymieniała się pomysłami.

Zamierzałem tworzyć klasyczny styl uniwersytecki, lecz ze szczyptą szaleństwa – to się nie zmieniło. Ale przy tym chciałem być cool. Drogowskazem firmy miał być ukuty przeze mnie akronim F.A.M.E. (Fashion – Art – Music – Entertainment)*, bo zasadniczo to właśnie składa się na popkulturę. Chciałem, żeby wszystko, co robimy, ściśle
wiązało się z popkulturą.